Küba tarafından geliştirilen İnterferon Alpha 2B adlı ilacın Koronavirüs’ü yendiği iddiası doğru değil.
Çin’de Koronavirüs belirtisi görülen hasta sayısı artarken hastalığın tedavisi konusunda da henüz net bir ilerleme kaydedilemedi. Ancak Türkiye’de bazı internet siteleri ve sosyal medyada Küba’nın geliştirdiği “İnterferon 2B” adlı ilacın Çin’de Koronavirüs’e karşı kullanıldığı ve bin 500 kişiyi iyileştirdiği iddia edildi.
Ancak iddia doğru değil. Anahtar kelimelerle İngilizce ve Türkçe sayfalarda yapılan aramada ilaçla ilgili haberlere ulaşılabiliyor. Haberin kaynağının Küba Devlet Başkanı Miguel Diaz’ın Twitter paylaşımına dayandığı görülüyor. Diaz, 7 Şubat’ta yaptığı paylaşımda ilacın Çin tarafından Koronavirüs’e karşı kullanılmaya başlandığını belirtti ve bir haber linki paylaştı. Haberde ilacın bin 500 hastada olumlu etkilerinin görüldüğü ifade ediliyor.
Interferon Alpha 2B: The Cuban drug used in China against the coronavirus. Our support to the Chinese government and people in their efforts to fight coronavirus. #SomosCuba https://t.co/uqvFuv6hOe
— Miguel Díaz-Canel Bermúdez (@DiazCanelB) February 7, 2020
Küba Komünist Partisinin yayın organında yayınlanan haberde ilacın hastalığın tedavisi için tercih edilen 30 ilaçtan biri olduğu ve hastalarda görülen solunum sorunlarını iyileştirmede etkili olduğu belirtiliyor. İnterferon irüsü yendiğine yönelik herhangi bir bilgi ise bulunmuyor. BioCubaFarma Başkan Danışmanı Herrera Martinez, IFNrec’in benzer virüslerde daha önce olumlu sonuçlar verdiğini ve Yeni Koronavirüs hastalarında da solunum rahatsızlıklarında fayda sağladığını ifade ediyor.
Farklı kaynaklarda yer alan ilaçla ilgili haberlere bakıldığında da virüsü yendiğine dair bir ize rastlanmıyor. Ayrıca ilaç yeni bir ürün değil. Küba’nın izniyle Çin’de de üretilen ilaç benzer hastalıklar (HIV, Hepatit ve bazı kanser türleri) için bir süredir kullanılıyor.
Dünya Sağlık Örgütü ve Çin yetkililerinin de IFNrec’in hastalığı yendiğine dair bir açıklaması bulunmuyor. Çin Ulusal Sağlık Komisyonu da, hastalığın tedavisi için bir çok ilaç deniyor ancak tam olarak tedavi edici bir ilaç henüz bulunamadı. Bazı deneyler yapıldığı ancak ilaçların hastalığın ilerlemesini durdurduğu bunun ise henüz tam olarak kanıtlanamadığı biliniyor.
Bu ilaçlardan biri de Amerikan ilaç şirketlerinden Gilead’ın ürettiği remdesivir adlı ilaç. Bu ilacın da hayvanlarda olumlu sonuçlar verdiğini ve deneysel bir ilaç olduğunu belirten firma yöneticisi Ryan Mckeel, ilacın kullanımı konusunda ellerinde sağlam sonuçlar olmadığını vurguluyor.
Diğer yandan hastalıkta iyileşme oranı da yükseliyor. 11 Şubat itibariyle bu rakam yüzde 10’un üzerine çıktı ancak iyileşme ilacın bulunduğu anlamına gelmiyor. Hastanın direnci, yaşı ve hastalık geçmişi bu noktada etkili oluyor.
Sonuç olarak, Küba’nın geliştirdiği İnterferon türü ilacın Koronavirüs’ün tedavisinde tercih edilen ilaçlardan biri olduğu ancak ilacın virüsü yendiği iddiasının doğru olmadığı anlaşılmaktadır.
Güncelleme: 18 Mart 2020 tarihi itibariyle Koronavirüs vakası sayısı 200 bini aştı. Aşı çalışmalarıyla ilgili ABD, Almanya ve Avustralya’da yapılan laboratuvar testlerinde olumlu sonuçlar alındığı ancak hastalarda denenmesi için en az 3 aylık bir süre gerektiği belirtildi. Hastalığı yenecek ilaç bu tarih itibariyle bulunmuyor.
Kaynaklar
– İddianın yer aldığı Facebook paylaşımı ve haberler
https://www.facebook.com/groups/617932175221647/permalink/1108134619534731/
http://www.krttv.com.tr/saglik/koronaviruse-karsi-komunist-kuba-ilac-gelistirdi-h27195.html
– Küba yetkililerinin açıklamaları ve ilaçla ilgili haberler
https://www.theyucatantimes.com/2020/02/cuban-medicine-used-in-china-to-cure-coronavirus/
– Hastalığın tedavisiyle ilgili Dünya Sağlık Örgütünün açıklaması, Çin Sağlık Komisyonu’nun günlük brifingleri ve ilgili haberler
https://www.who.int/news-room/q-a-detail/q-a-coronaviruses
http://en.nhc.gov.cn/2020-02/12/c_76463.htm
https://www.nytimes.com/2020/02/06/health/coronavirus-treatments.html
http://global.chinadaily.com.cn/a/202002/07/WS5e2a95d9a310128217273202.html
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25200354